7/17/2554

เพลงฝูงมนุษย์

เพลงฝูงมนุษย์

อยู่ๆ จอโทรทัศน์เครื่องเก่าๆ ที่บ้านก็ดับลง
หลอดภาพคงถึงกาลหมดสภาพเสียที ทุกเรื่องราว ทุกข่าว ทุกชีวิต ทุกละคร
จึงถึงเวลายุติบทบาทของตัวเอง (เฉพาะในบ้านของผู้เขียน)
ไม่น่าเชื่อ ก็แค่ไอ้ตู้เล็กๆ ใบหนึ่ง มันจุฝูงมนุษย์ลงไปตั้งเยอะ
ทำให้เราติดมันงอมแงม
โทรทัศน์เสีย ก็ดีไปอย่างครับ
ไม่ต้องได้เห็นหน้าฟังเสียงมนุษย์น่ารังเกียจจำพวกหนึ่ง
ซึ่งทำงานบ้านเมืองด้วยพูดมากเช้าเย็น
(แม้จะต้องคิดถึงบางคนที่เสนอข่าวให้ติดตามทุกเช้าค่ำอยู่บ้าง)
ถือโอกาสล้างพิษในสมองเสียเลย เพื่อจัดสรรความรื่นรมย์ในชีวิต
งดโทรทัศน์สักนิด งดหนังสือพิมพ์สักหน่อย นักข่าวโทรทัศน์ดีๆ
ที่ผู้เขียนชื่นชอบอย่าเพิ่งว่าอะไรนะครับ
นักข่าวและคอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์ที่ผู้เขียนติดตามก็เช่นกัน
คิดถึงอยู่ครับ คิดถึงนักข่าวและกระแสข่าวร้อนๆ แรงๆ
ในบ้านเมืองยามนี้...ระอุๆ
กันแบบนี้...เดี๋ยวเราจะต้องได้พบกันสักวันแหละน่า...
เลือกเปลญวนใต้ต้นหมาก หยิบหนังสือเล่มหนึ่งมาอ่าน "ฝูงมนุษย์" โดย
ช่วง มูลพินิจ นามนี้เรารู้จักในฐานะจิตรกรเอก โดยเฉพาะลายเส้นวิจิตร
บรรจง จับตา จับใจ แม้คนผู้ไม่ได้ร่ำเรียนหรือฝักใฝ่ศิลปะมาก่อน
เห็นภาพเขียนของเขาแล้วยังตะลึง "ฝีมือมนุษย์หรือนี่?"
ฝีมือมนุษย์นี่แหละ มิใช่เทวดาที่ไหนมาขีดเส้นให้ตรงขีดวงให้กลมหรอก
(แต่บางมนุษย์อาจมีพลังจากเทวดาก็ได้ อย่างที่เขาว่า จิตใต้สำนึกคนเรา
สั่งสมอยู่ด้วยพลังที่คิดไม่ถึงจำนวนมาก)
สำหรับผู้เขียน เคยผ่านพบและไหว้คารวะศิลปินระดับ "อาจารย์ใหญ่"
ผู้นี้เป็นบางครั้ง ท่านก็ดูเป็นมนุษย์ธรรมดาผู้หนึ่ง
เป็นศิลปินยิ่งใหญ่ผู้อ่อนน้อมถ่อมตนด้วยไมตรีต่อคนรุ่นน้อง
สิ่งที่ได้รับเสมอคือประกายแห่งเมตตาธรรม
ก่อนจะถึง "ฝูงมนุษย์" ที่กำลังนอนเปลอ่านอย่างเป็นสุขในวันนี้
ผู้เขียนเคยอ่าน "เขียนมนุษย์" มาก่อนแล้ว
รวมทั้งหนังสือชุมนุมภาพจิตรกรรมเล่มใหญ่
อ่านแล้ว ย่อมได้ความรู้สึกมากกว่านั้น มากกว่าเขาเป็นจิตรกร
ศิลปินเอกจาก อ. บางคนที จ. สมุทรสงคราม ท่านนี้ เปี่ยมด้วยความเป็นกวี
นักปรัชญา นักค้นคว้าปฏิบัติธรรม อ่านหนังสือศิลปิน
จึงให้ความสุขยิ่งกว่าอ่านหนังสือธรรมะบางเล่มของพระนักเทศน์บางรูป
จะเรียกว่าเป็นการต้องจริตกันก็ได้
ผู้เขียนอาจไม่ต้องจริตการเทศน์แบบท่องจำจากพระสูตรอย่างเดียว
"ฝูงมนุษย์" ประกอบด้วยคำคมสั้นๆนิทานสั้นๆซึ่งล้วนเป็นแง่คิดระดับปรัชญาชีวิต
ปรัชญาธรรม ย่อยชีวิตเป็นธรรม ย่อยธรรมเป็นธรรม
ประกอบด้วยภาพลายเส้นโดย "ฝีมือช่วง"
"จิตรกร -ประติมากร -ประพันธกร คืออิสรชน สังคมอย่าจับพวกเขามารวมไว้
ในคอกศิลปินอันคับแคบของพวกตน"
อ่าน "ฝูงมนุษย์" ราวได้สดับ "เพลงมนุษย์" จากคำร้องทำนองของ "หนึ่งมนุษย์"
ด้วยความสุขต่อการต้องจริตผลงานประเภทนี้
ผู้เขียนมีเรื่องจะเล่าต่อศุกร์หน้าครับ!

2
คนธรรมดากลายเป็นคนรัก

ว่าด้วยหนังสือ "เขียนมนุษย์" และ "ฝูงมนุษย์" ของจิตรกร ช่วง มูลพินิจ
ไปเมื่อศุกร์ที่แล้ว ศุกร์นี้จึงมีลูกต่อเนื่องอีกสักหน่อยครับ
ท่านที่ประทับใจ อ. ช่วง ในฐานะจิตรกรแล้ว
ขอแนะนำให้ลองหาหนังสือบทประพันธ์ของเขามาประทับใจด้วย
จะได้เห็นว่าในระหว่างลายจิตรกรรม ยังคงมีลายวรรณกรรม
ที่มุ่งสะท้อนความงาม ความจริง ความดี
สำหรับผู้เขียนแล้ว ต้องจริตงานเขียนประเภทคำคม หรือนิทานปรัชญาสั้นๆ
ที่กลั่นออกมาจากการครุ่นคิดใคร่ครวญชีวิต
เหมือนที่เคยชอบอ่านคำคิดสั้นๆ ของกวีเลบานนอน คาลิล ยิบราน
และกวีอินเดีย รพินทรนาถ ฐากูร
ช่วง มูลพินิจ ของไทย แม้มิได้มีชื่อเสียงทางกวี แต่ลองอ่านคำนี้ดู
"ความรัก คือสิ่งมหัศจรรย์ของชีวิต มันทำให้คนธรรมดากลายเป็นคนรัก"
ภาษาวงเหล้าเขาว่า...คม...ค้ม...คม...คมกริบเลือดซิบได้เลยทีเดียว
เหมือนคำง่ายๆ ธรรมดา แต่ได้ทำให้สถานภาพของ "ความรัก" "ชีวิต"
"สิ่งมหัศจรรย์" "คนธรรมดา" "คนรัก" ส่องความหมายพิเศษเรืองรองขึ้นมา
ใช่เลย..."คนธรรมดา" จะกลายเป็น "คนรัก" ขึ้นทันที เมื่อมี "ความรัก"
คนบางคน เดินกระทบไหล่สวนทางไปมาบนท้องถนนคลาคล่ำฝูงมนุษย์
เป็นคนแปลกหน้าของกันและกัน เป็นคนหน้าแปลกของกันและกัน
วันหนึ่งจะด้วยตั้งใจหรือบังเอิญ คนบางคนอาจพบรักคนบางคน
คนแปลกหน้ากลายเป็นคนคุ้นเคยอย่างคิดไม่ถึงมาก่อน เป็นบทเพลงไม่รู้จบ
"คนรัก" ในชีวิตจริงของคนเรา ท่านเคยตั้งคำถามไหมว่า "มาจากไหน
จะไปไหน ไยจึงพบ" ด้วยเหตุผลกลใดจึงได้พบ ไม่ว่าพบผูกพันหรือพลัดพราก
เราต่างได้พบ ผู้คนมากมายในโลกกว้าง ทางหมื่นสายแสนสาย
การพบกันของใครต่อใครเป็นได้ทั้งเหมือนง่ายและคล้ายยาก
ลองแอบมอง "คนรัก" ข้างใจท่าน เขาหรือเธออาจเดินทางไกลจากต่างดาว...(ฮ่า...)
"โลกนี้มีพื้นที่มากมายนัก แต่มีที่ที่รู้จักไม่กี่ที่
มีผู้คนมากมายเท่าโลกมี แต่มีคนรู้จักดีไม่กี่คน"
บางกวีเคยรำพึงรำพันไว้ประมาณนั้น
ครับ ถือโอกาสนี้รำพึงรำพันถึง "คนธรรมดา" ที่แปลงร่างเป็น "คนรัก"
ด้วยมนต์ขลังของ "ความรัก" พร้อมทั้งขอบอกข่าวเปิดตัวหนังสือ
"จากเขียนมนุษย์ ถึงฝูงมนุษย์ เขียนโดย ช่วง มูลพินิจ"
ในวันอาทิตย์ที่ ๑๘ พฤษภาคม ศกนี้ ณ หอศิลป์มูลพินิจ ย่านถนนรามคำแหง
จัดโดย สำนักพิมพ์มิ่งมิตร และ ช่วง - จินดารัตน์ มูลพินิจ
ท่านที่รักการอ่านหนังสือโปรดทราบ "เขียนมนุษย์" และ "ฝูงมนุษย์"
ยังรอท่านอยู่ครับ อาจได้รู้สึกเหมือนผู้เขียนบทความนี้... ช่วง
มูลพินิจ มิใช่เพียงจิตรกรผู้สามารถ...ยังเป็นกวี!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น