พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสว่า
"บุคคลพึงทำกัลยาณกรรม(กรรมที่ดีงาม)สะสมไว้เป็นสมบัติ
ในปรโลก(โลกหน้า), ด้วยว่า บุญทั้งหลาย ย่อมเป็นที่พึ่ง
ของสัตว์ทั้งหลาย ในปรโลก"
(จาก ... พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค ปิยสูตร)
จากการที่ได้ฟังพระธรรม ได้ศึกษาพระธรรมคำสอนในทางพระพุทธศาสนา
ซึ่งเป็นคำสอนที่ทำให้ผู้ฟัง ผู้ศึกษาได้เข้าใจความจริง และ
เป็นคำสอนที่นำออกจากทุกข์ทั้งปวงได้จริง ก็จะทราบได้ว่า
ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่จะตั้งมั่นดำรงคงที่
ไม่มีอะไรที่จะไม่มีความแปรปรวนไป
ไม่มีอะไรที่จะให้ความสุขได้ตลอดกาลเลยสักอย่างเดียว
เกิดแล้วก็ต้องดับไป ไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน
เมื่อเป็นเช่นนี้
การประพฤติปฏิบัติในทางที่ถูกต้องตรงตามพระธรรมคำสอนของพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
เท่านั้น ที่จะเป็นสาระของชีวิต
เพราะย่อมจะประคับประคองและเกื้อกูลอุปการะให้แต่ละบุคคลดำเนินชีวิตเป็นไปในทางที่ถูกต้องดีงาม
และเป็นบุญกุศลยิ่ง ๆ ขึ้นไปจนกว่าจะมีปัญญาเจริญขึ้น คมกล้าขึ้น
ถึงขั้นที่จะดับกิเลสทั้งหลายทั้งปวง สิ้นทุกข์ได้ในที่สุด
เพราะฉะนั้น ในชีวิตประจำวัน
ควรอย่างยิ่งที่แต่ละบุคคลจะสะสมกรรมอันดีงาม
สะสมไว้เป็นที่พึ่งในโลกหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ การฟังพระธรรม
ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญา สะสมปัญญาไปตามลำดับ,
อย่างอื่นเป็นที่พึ่งไม่ได้ นอกจากกุศลธรรม (ธรรมที่ดีงาม)เท่านั้น
กุศลธรรม เป็นมิตรแท้เพราะไม่นำทุกข์มาให้
และเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในโลกหน้า อีกด้วย.
**ท่านที่สนใจสามารถติดต่อสอบถาม
สนทนาธรรมเพื่อความเข้าใจที่ถูกต้องยิ่งขึ้นได้ที่มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา
เลขที่ ๑๗๔/๑ ซอยเจริญนคร ๗๘ แขวงดาวคะนอง เขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร
๑๐๖๐๐ โทรศัพท์ ๐๒๔๖๘ ๐๒๓๙ และที่ www.dhammahome.com **
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น