เรื่อง ...ชีวิตกับความสำเร็จ
คำถาม
เรื่อง หลังจากอ่านหนังสือก่อนพ่อตาย
เรียน คุณชาย กิตติคุณาภรณ์
ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนครับ ผมชื่อฉัตรชัย
โดยปกติผมเป็นคนชอบอ่านหนังสืออยู่แล้วล่ะครับ
แล้วก็เข้าร้านหนังสือค่อนข้างบ่อย พอดีไปสะดุด หนังสือที่ชื่อว่า
ก่อนพ่อตาย ผมเลยอ่านแค่คำนำก็ตัดสินใจซื้อทันทีครับ
(เล่มแรกผมน้ำตาไหลเลยครับ)
ผมว่าพี่ชายเป็นคนที่เข้าใจชีวิตมากๆ เลยครับ
และผมก็มีความคิดตรงกับบทความในหนังสือของพี่ชายในหลายๆ ตอนครับ
ผมบอกตามตรงว่า วันนี้ผมงงกับชีวิตน่ะครับ
ว่าคนเราเกิดมาเพื่ออะไรกันแน่ครับ ต้องการอะไรกันแน่
แล้วจะเดินทางไปจุดไหน ผมนั่งมองดูผู้คนบนคอนโด
แล้วผมก็นั่งคิดว่าคนเราเกิดมาแค่นี้หรอ...ทำงานๆ แล้วก็กลับห้องนอน วน
loop อย่างนี้ไปจนแก่หรือเกษียณและอีกไม่นานก็ตาย
ผมเคยถามคำถามนี้กับพระอาจารย์ที่วัดปากน้ำครับ ท่านบอกว่า
คนเราเกิดมาเพื่อพัฒนาตนเอง และผมก็เคยอ่านบทความของคุณประภาส ชลศรานนท์
เค้าบอกว่า คนเราเกิดมาเพื่อทำให้ชีวิตของคนอื่นดีขึ้น
ผมเห็นด้วยกับทั้งสองความคิดนะครับ
พี่ชายครับ ผมแปลกไหมครับที่ผมต้องการความสำเร็จอย่างรวดเร็ว
ผมตั้งไว้ว่าต้องประสบความสำเร็จในชีวิตก่อนอายุ 30 ปีครับ
บางคนก็บอกว่าใจเย็นๆ แต่ผมว่าไม่ใช่นะครับ ความสำเร็จมันรอช้าไม่ได้ครับ
ผมอยากให้แม่ผมสบายเร็วๆ ครับ ผมใจเย็นต่อความสำเร็จไม่ได้ครับ
ผมกลัวสำเร็จไม่ทัน พี่ชายว่าผมคิดมากไปหรือเปล่าครับ ทำไมเพื่อนๆ
ผมไม่เห็นคิดมากเหมือนผมเลยครับ ทำงานแล้วก็ กิน เที่ยว ไปเรื่อยๆ
แต่หลังจากที่ผมคิดได้แล้ว ผมก็แทบไม่ได้เที่ยวกลางคืนเลยครับ ผมเบื่อ
มันอิ่มตัวแล้วครับ ปกติผมเป็นคนสนุกสนาน เฮฮา ร่าเริง
แต่ผมรู้ตัวดีว่าผมเป็นคน 2 บุคลิก ผมปกติเป็นคนขี้เล่นก็จริง
แต่ผมก็ไม่ล้อเล่นกับชีวิตครับ
ลืมบอกไปครับพี่ชาย...วันนี้ที่ผมงงๆ กับชีวิต
ผมก็ไปร้านหนังสืออีกตามเคย เพราะปกติเรื่องสำคัญๆ
ในชีวิตผมจะปรึกษาแค่เพื่อนที่ผมสนิทจริงๆ กับพี่ที่ผมทำงานด้วยกัน
และรู้เรื่องผมค่อนข้างเยอะ
แต่คำถามของผมในวันนี้ผมรู้ดีว่าไม่มีใครตอบผมได้แน่นอน
เพราะผู้ใหญ่ที่ผมรู้จัก ผมก็ไม่ได้อยากมีชีวิตแบบเค้า
ถ้าผมถามเค้าคำตอบที่ได้คงไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการแน่ๆ ผมไปเจอ
ก่อนพ่อตาย4 ผมก็เปิดอ่านแบบ scanๆ ครับ
และผมก็สะดุดตรงคำที่พี่ชายเขียนว่า เสียงกระซิบ
ผมรู้สึกตลอดเวลามานานแล้วครับว่า
มีเสียงกระซิบว่าผมต้องเป็นคนที่ประสบความสำเร็จได้แน่ๆ ครับ
แต่ผมก็รู้สึกว่าผมติดอะไรบางอย่างซึ่งผมก็ยังคงหาคำตอบอยู่ว่ามันคืออะไร
แล้วก็บท คนเรียนเก่งไม่จำเป็นต้องประสบความสำเร็จในชีวิต ผมอึ้งเลย โดนๆ
เลยครับ ผมก็อ่านไปหลายบทที่เดียว แล้วผมก็รู้ว่า ก่อนพ่อตาย
นี่แหละให้คำตอบผมได้แน่ๆ
ผมเลยรีบกลับบ้านไปหาหนังสือของพี่ชายมาอ่านเลยครับ ผมอ่านเล่ม1 ไปประมาณ
2-3 รอบแล้ว ผมเลยหยิบเล่ม2มาอ่าน แล้วพี่ชายก็เขียนว่า
"...อย่าลืมเอาบันทึกเล่มนี้ติดตัวไปไหนมาไหนด้วย วุ่นวายใจคราใด
หรือมีคำถามกับชีวิตกับโลกคราใด ขอให้ลูกหาคำตอบจากบันทึกเล่มนี้..."
แค่ผมอ่านคำนำก็รู้สึกดีแล้วล่ะครับ
รู้สึกว่าผมกำลังเจอทางออกแล้วล่ะครับ
ผมกำลังจะอ่านเล่ม 2 รอบที่ 2 พี่ชายบอกว่าให้อ่านหลายๆ รอบ
ผมว่าจริงมากๆ ครับ ความรู้สึกและความเข้าใจมันต่างกันมากครับ
ขอบคุณพี่ชายมากจริงๆ ครับที่เขียนหนังสือชุดนี้ออกมา
ผมไม่รู้ว่าพี่มีจุดประสงค์อะไรที่เขียนชุดนี้ออกมา
แต่ผมว่ามันมีคุณค่ากับผมมากจริงๆ ครับ
เหมือนพี่เขียนมาเพื่อบอกเล่าประสบการณ์ให้ผมฟังเลยครับ
พี่ชายครับพี่ตกผลึกทางความคิด
จนกลั่นออกมาเป็นตัวหนังสือตั้งแต่ตอนไหนครับ
สุดยอดของความเข้าใจชีวิตจริงๆ
เพราะผมมีความคิดขัดแย้งในหัวตลอดเวลาเกี่ยวกับความสำเร็จทางโลกกับทางธรรม
ผมชอบอ่านหนังสือธรรมะแล้วก็ชอบเข้าวัดทำบุญด้วยครับ
พี่ชายนำทั้งสองเรื่องมาอธิบายผ่านตัวหนังสือได้เป็นอย่างดีมากๆ เลยครับ
สุดท้ายแล้วครับ ปกติผมไม่ค่อยเขียนถึงคนไม่รู้จักยาวๆ
แบบนี้มาก่อนเลยนะครับ ที่ผมเขียนมาถึงพี่ชายซะยาวเหยียดเลยเนี่ย
ผมก็แค่อยากจะขอบคุณพี่ชายที่เขียนหนังสือดีๆ ออกมา
ผมไม่รู้ว่าพี่ชายจะได้อ่านอีเมล์ผมทั้งหมดหรือเปล่า
แต่อย่างน้อยผมก็ได้บอกความรู้สึกของผมไปหมดแล้วครับ
ขอบคุณจากใจจริงๆ ครับพี่ชาย แล้วผมจะเข้าใจชีวิตเหมือนที่พี่เข้าใจ
และผมก็จะบอกเรื่องนี้แก่คนอื่นๆ ต่อไปเหมือนที่พี่ทำครับ
คำตอบ
เรื่อง ตอบคำถาม
เรียน คุณฉัตรชัย
อ้างถึง E-mail ของท่านลงวันที่ 30/12/51
1) ก่อนอื่นต้องขอบใจและรู้สึกยินดีที่ท่านได้รับประโยชน์จากการอ่านหนังสือก่อนพ่อตาย
2) ก่อนพ่อตายเกิดขึ้นได้จากสถานการณ์ที่เราพาชีวิตไปค้นหาและตั้งคำถามต่อความจริงอะไรบางอย่าง
ที่เราเชื่อว่าความจริงที่เรารับรู้เป็นความไม่จริง
3) ตลอดระยะเวลาอันยาวนาน ผมก็ร่วมสมัยเหมือนกับท่านและใครๆ
คือต้องการความสำเร็จในชีวิต ในหน้าที่การงาน
ความอยากที่จะประสบความสำเร็จได้พาให้ชีวิตกระโดดเข้าไปสู้สถานการณ์แปลกๆ
และเสี่ยงๆ อยู่ตลอดเวลา
และสถานการณ์เหล่านี้นี่แหละได้สอนบทเรียนอันมีคุณค่ามากเหลือเกิน
นั่นคือ สอนให้เราเข้าใจตัวเอง
บนความเข้าใจตัวเอง ทำให้ความอยากที่จะประสบความสำเร็จถูกลดทอนลงเรื่อยๆ
ในขณะที่ความสำนึกว่าคนต้องทำหน้าที่ในชีวิตให้ดีที่สุดเพิ่มขึ้นมาทดแทน
ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นกลับเป็นความสำเร็จที่ไม่ได้อยาก
แต่มันดันเกิดขึ้นมาเอง
ไม่ต่างอะไรกับการที่ท่านอยากจะไปเชียงใหม่ใจจะขาด
แต่ไปได้ภายใต้เงื่อนไขเดียวคือ ต้องเดินไป ท่านจึงออกเดินทาง
โดยทุกก้าวย่างท่านลืมเรื่องเชียงใหม่ไปจนหมดสิ้น ท่านเดินไปเรื่อยๆ
โดยมีเป้าหมายเป็นนครสวรรค์ กำแพงเพชร ตาก ลำปาง ลำพูน
แล้วค่อยเป็นเชียงใหม่ เชียงใหม่จึงมีความหมายน้อยกว่าเป้าหมายย่อยๆ
ในระหว่างทางเดินสู่ความสำเร็จ
ความสำเร็จจึงเป็นเรื่องของการได้มาเพราะแค่ได้ทำหน้าที่เดิน
เพราะเมื่อเริ่มเดินแล้ว ความอยากจะหายไป
เหลือแต่หน้าที่ที่จะต้องทำเท่านั้น ขอให้ลงมือทำเดี๋ยวนี้
แล้วความมหัศจรรย์ของชีวิตจะเกิดขึ้นเอง
4) จากข้อ 3) ก็คือการตอบคำถามที่ว่า ท่านอยากจะสำเร็จให้เร็วก่อนอายุ 30
ปี มันไม่มีประโยชน์อะไรที่จะกะเกณฑ์วัดความสำเร็จกับกาลเวลา เพราะจริงๆ
ความสำเร็จอยู่เหนือกาลเวลา เมื่อทำหน้าที่เดินแล้ว
เวลาตามเข็มนาฬิกาไม่ได้มีอยู่จริง
5) ข้อดีของท่านข้อหนึ่งที่สำคัญที่สุดที่จะทำให้ท่านประสบความสำเร็จได้ไม่ยาก
คือ ท่านรักแม่ คิดถึงแม่ ห่วงใยแม่
ข้อนี้เป็นสิ่งที่วิเศษที่สุดของมนุษย์คนหนึ่ง
และเป็นเงื่อนไขที่สำคัญที่สุดข้อหนึ่งของความสำเร็จ
ขอให้เริ่มต้นเดินในวันนี้ แล้วความสำเร็จจะเกิดขึ้น ณ
ก้าวแรกที่เริ่มออกเดิน
จึงเรียนมาเพื่อโปรดทราบ
ชาย กิตติคุณาภรณ์
www.fpmconsultant.com
E-mail : sumrej@fpmconsultant.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น