พีทพล



​

ข้อความที่แจ้งเตือนทางหน้าจอโทรศัพท์ ทำให้พีทพลรีบกดเข้าไปอ่านทันที

เพียว : พีท เดี่ยวคืนนี้เพื่อนพี่ว่าจะมาค้างด้วยสักคืน พี่ฝากหน่อยสิ

พีทพล : ได้ครับพี่เพียว ว่าแต่ เพื่อนพี่เพียวจะมาตอนไหน

เพียว : สักหกโมงเย็นกว่าๆ นี่แหละ ไปรอที่หน้าโรงเรียนเรานะ

พีทพล : ครับๆ

​************

พีทพล นพชัยจินดา เด็กหนุ่มหน้าตาดี น่ารักสดใส กำลังศึกษาอยู่ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4  เดินออกมาจากโรงเรียนในเวลาเกือบหกโมงเย็นกับ มาวิน เพื่อนสนิทของตน เด็กหนุ่มทั้งสองมีจิตอาสาอยู่ช่วยงานครูที่ปรึกษาจนเสร็จเรียบร้อยก็กลับบ้าน

​(เรื่องราวของมาวิน อยู่ในนวนิยาย On Top The series ตอนน้องชาย ติดตามอ่านได้จ้า)

.

​รถตู้หรูคันหนึ่งเลี้ยวจอดอยู่ศาลาพักผู้โดยสาร หน้าโรงเรียน รอรับใครสักคนอยู่

"เห้ย ...พีทพล ...รถมารับละ เรากลับบ้านก่อนนะ วันจันทร์เจอกันนะเพื่อน"

"เครๆ ไว้เจอกัน"

.

พีทพล โบกมือ ลาเพื่อน และยืนรอจนกระทั้งรถตู้คันดังกล่าวขับออกไปจนลับตา 

เด็กหนุ่มนั่งรอใครคนหนึ่ง คนที่พี่ชายของตนบอกว่า เขาจะมาพักด้วยคืนนี้ เขามีชื่อว่าอะไรพีทพลจำไม่ได้ เด็กหนุ่มกดเข้าไปที่แอพพลิเคชั่นโซเชียล ไปที่ข้อความที่พี่ชายของตนส่งมา  

.

เพียว :* เพื่อนพี่มันชื่อ ...อินทัช ...พีทพลรอที่หน้าโรงเรีียนนั้นแหละ สักหกโมงเย็นมันก็มาถึงละ

.

เด็กหนุ่มนั่งรอหน้าโรงเรียน ซึ่งมีนักเรียนคนอื่นๆที่นั่งรออยู่บริเวณนั้นเยอะพอสมควร แล้วทุกๆคนก็ทยอยกลับบ้านหายไป หายไป สุดท้ายเหลือเพียงเขาคนเดียวนั่งอยู่ตรงนั้นตามลำพัง

.

พีทพล พีระ ดูนาฬิกาในโทรศัพท์มือถือ ใกล้จะหนึ่งทุ่มแล้ว 

.

รถบิกไบค์คันหนึ่งขับเข้ามา จอดอยู่หน้าตรงที่พีทพล พีระ กำลังนั่งอยู่  เด็กหนุ่มมองไปยังคนขับรถที่สวมเสื้อแจคเก็ตสีดำแขนยาว กางเกงยีนส์เข้ารูปสุดเท่ห์ ช่วงขายาวๆที่คร่อมรถมอเตอร์ไซต์อยู่แสดงให้รู้ว่าเขาต้องสูงและรูปร่างดีมาก 

.

ผู้ชายคนนี้คือใคร เขาคือเพื่อนของพี่เพียวหรือเปล่า ? พีทพลเอาแต่นั่งนิ่งๆ ไม่กล้าเดินเข้าไปถาม เพราะชายคนนั้นก็ไม่ยอมถอดหมวกกันน๊อค แถมยังล้วงหาอะไรก็ไม่รู้ สักครู่หนึ่งจึงรู้ว่าเขากำลังหยิบโทรศัพท์มือถือ กดโทรหาใครคนหนึ่งอยู่ เขาน่าจะใส่เอียพอร์ท

.

 “เออๆ กูถึงละ เห็นมีเด็กคนหนึ่งนั่งรออยู่ ไม่แน่ใจว่าใช่น้องมึงรึเปล่า..”

.

อินทัช มองเด็กนักเรียนชายที่นั่งอยู่คนเดียว ที่ศาลาพักผู้โดยสารหน้าโรงเรียนแห่งหนึ่ง 

ใบหน้าละอ่อน นวล ผิวใส ขาวไปทั้งเนื้อทั้งตัว ตัวบางๆ หน้าตาหล่อเหล่าเอาการใช่ย่อย ตาหวานๆ หน้าตาน่ารักๆ ไม่คิดว่านี้จะเป็นน้องชายของไอ้เพียวเพื่อนของตน ที่ตัวมันเถื่อนเหลือเกิน

"น้องมึงแม่ง .. หน้าตาดีกว่ามึงเยอะเลย ท่าทางเด็กเรียนซะด้วย "

"เออๆ นั้นแหละน้องกู มันได้เชื่อแม่ไปเต็มๆ เรียนห้องกิ๊ฟเต็ดด้วยนะมึง... เห้อ.... มึงอย่าตอกย้ำสิวะ ...แล้วมึงอย่าพาน้องกูไปทำอะไรไม่ดีนะเว้ย ... แค่นี้แหละ บอลเริ่มแข่งละ"

"**เออๆ ขอบใจมากเพื่อน"** 

.

อินทัชถอดหมวกกันน๊อคออก หนีบไว้ข้างลำตัว เดินไปหานักเรียนชายที่นั่งมองมาที่ตนอยู่

.

"น้องพีทพล ...น้องชายของเพียว ใช่ไหมครับ"

พีทพล มองไปยังชายหนุ่มที่กำลังเดินมาหาตน จริงเหมือนที่คิดไว้ นอกจากความสูงและรูปร่างดีแล้วหน้าตาของผู้ชายคนนี้สามารถเป็นพระเอกหนังภาพยนต์ได้เลย เขาเป็นคนที่มีใบหน้าโครงหน้าที่มีสเน่ห์มาก ดวงตาคมกริบแต่มีประกายรัศมีความล่อตาล่อใจคนที่ได้พบสบตา จมูกสันเป็นคมเด่นเป็นธรรมชาติ คิ้วเข้มหนา ริมฝีปากอิ่ม ใบหน้าขาวๆ นิ้วมือขาว ทรงผมยุ่งเหยิงเพราะใส่หมวกกันนํอค แต่ก็ดูดีหล่อเท่สมาร์ทมาก 

​

"ใช่ครับ"  พีทพล พยักหน้า แล้วยกมือไหว้สวัสดี

"พี่ชื่อ อินทัช นะ.. เป็นเพื่อนพี่เพียว พี่รบกวนหน่อยนะ คืนนี้ขอนอนด้วย"

อินทัช ยิ้มให้กับเด็กหนุ่มตรงหน้า ในขณะที่เด็กผู้ชายคนนี้ยิ้มให้เขากลับคืน รอยยิ้มของพีทพลทำให้อินทัช อึ้งไปชั่วขณะ รอยยิ้มของเด็กคนนี้เหมือนมีมนต์วิเศษให้ตนต้องรู้สึกใจเต้นขึ้นมาทันที

"ขึ้นรถแล้วบอกทางพี่นะ บ้านเราอยู่ไหน"

"ครับ"

เป็นครั้งแรกที่ได้นั่งรถบิกไบค์ พีทพลรู้สึกตื่นเต้น รถคันนี้ค่อนข้างสูง ทำให้กว่าจะขึ้นรถได้ใช้เวลาพอสมควรและค่อนข้างทุลักทุเล

"ขยับมานั่งใกล้ๆ ดิ เดี่ยวตก"

อินทัช เอี้ยวตัวมองไปข้างหลัง ชายหนุ่มถือวิสาสะจับไปที่มือของพีทพลให้เข้ามากอดตัวเอง และขับรถออกไป 

และก็เป็นครั้งแรกด้วยที่พีทพลได้กอด กอดกับคนอื่นที่นอกเหนื่อจากแม่ เด็กหนุ่มรู้สึกมีความสุขมาก หัวใจเต้น กลิ่นกายของเขาช่างหอมเหลือเกิน รถขับเคลื่อนออกไปเรื่อยๆ ผู้คนมากมายรอบๆตัว แต่ความรู้สึกเหมือนทำไมมีแค่เราสองคนเท่านั้น

การเดินทางจบลง เมื่อรถขับเข้ามาถึงหน้าบ้าน พีทพลลงไปไขกุญแจ แล้วเปิดประตู ให้อินทัชขับเข้าไปข้างใน 

บ้านชั้นเดียวยกสูง หลังเล็กๆ ที่มารดาซื้อไว้ให้บุตรชายทั้งสองคนอยู่ สะดวกต่อการเดินทางไปเรียนตั้งแต่ประถม มัธยม และมหาวิทยาลัยใกล้บ้าน ส่วนบิดาของเพียวและพีทพล เสียชีวิตไปได้หลายปีแล้ว

.

"พี่อินทัช หิวไหมครับ เดี่ยวผม.."

"กำลังหิวพอดีเลย"

"งั้นเดี่ยวไปทำอะไรมาให้กินนะครับ"

อินทัชถอดเสื้อแจคเก็ตออก ถุงมือ ถุงเท้า รองเท้า  แล้วเข้าไปในห้องน้ำล้างหน้าล้างตา แล้วออกมานั่งรอกินข้าว 

สักครู่หนึ่ง พีทพลก็ออกมาจากห้องครัว ในมือถือไข่เจียวหมูสับ ฝีมือของพีทพล อร่อยถูกใจ อินทัชมากเลยทีเดียว ทั้งสองคนนั่งกินข้าวด้วยกัน คุยกันไปส่วนใหญ่จะเป็นอินทัชมากกว่าที่เป็นคนถาม ในขณะที่พีทพล ได้แค่ตอบ และยิ้ม ยิ้ม และ ยิ้ม นานๆ จะพูดออกมาทีหนึ่ง

"ห้องนี้ห้องพี่เพียวครับ"

พีทพลชี้มือไปที่ห้องของเพียว แต่เมื่อเปิดเข้าไป อินทัชก็แทบจะผงะ ข้างในห้องเหม็นอับมาก แถมรกแบบสุดๆ

"พี่นอนกับพีทพลได้ไหม"

พีทพลใจเต้น ตึบ ตึบ ตึบ ตึบ 

"ได้ครับ****"

อินทัช เข้าไปในห้องของพีทพล พีระ ความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดเลยเมื่อเทียบกับห้องก่อนหน้านั้น ภายในห้องนอนสะอาดสะอ้าน ข้าวของวางเป็นระเบียบเรียบร้อย เป็นสัดส่วน 

"พี่อินทัช .. นี่ผ้าเช็ดตัวนะครับ นี่้แปรงสีฟัน ส่วนของใช้อื่นๆ พี่ใช้ได้ตามสบายเลยครับ"

พีทพล พูดจบก็เดินออกไป ไม่กล้าอยู่กับอินทัช เพราะอะไรก็ไม่รู้ ทั้งๆ ที่อินทัชไม่ได้ทำอะไรเลย นอกจากมอง และ มอง และยิ้ม

เด็กหนุ่มเข้าไปจัดการทำความสะอาดในห้องของเพียว นำขยะเศษขนม จานข้าวที่กินแล้ว เสื้อผ้าที่เหม็นอัพ อื่นๆ เอามาไว้ที่หลังบ้านเตรียมส่งร้านซักรีดพรุ่งนี้เช้า และทำความสะอาดล้างจานช้อน เสร็จเรียบร้อยก็เข้ามาในห้องของตน และก็ตกใจกับสิ่งที่เห็น

อินทัชในสภาพเปลือยท่อนบน อวดกล้ามเนื้อหัวใหล่ แขน เครียดตึงแน่นไปทุกส่วน ช่วงบ่ากว้างได้รูปพอดิบพอดี เข้ากับกล้ามหน้าท้องที่มีลอนหกแพค ที่หน้าท้องมีเส้นขนสีดำเซ็กซี่ยาวลงไปใต้ผ้าเช็ดตัวที่พันตัวเอาไว้อย่างหลวมๆ เนื้อตัวเปียกไปด้วยน้ำยืนเป่าตัวกับพัดลมติดฝาหนังอยู่ รอยสักลวดลายอะไรก็ไม่รู้ที่หัวใหล่ เพิ่มมิติพิศวาสมากขึ้นเป็นเท่าตัว

พีทพล พีระ ใจเต้นแรงมาก ความรู้สึกที่มีคือใจมันสั่นๆ เวลาอยู่ใกล้พี่เขา มันแบบยังไงก็ไม่รู้เด็กหนุ่มก็ไม่เข้าใจตัวเอง ยิ่งรอยยิ้มของเขาที่ยิ้มให้ ตอนที่ตนเดินเข้ามา เหมือนจะละลายไปกับพื้นบ้านยังไงยังงั้น

เด็กหนุ่มคว้าผ้าเช็ดตัวอีกผืน ยืนหันหลังให้เขา ปลดกระดุมเสื้อออก แล้วถอดเสื้อออก นำผ้าเช็ดตัวพันที่เอวมัดไว้แน่น แล้วถอดกางเกงนักเรียน และกางเกงใน ไม่รู้ตัวว่าคนข้างหลังยืนมองอยู่

"ไอ้เพียว ทำไมน้องมึงน่ารักจังว่ะ"

อินทัชคิดในใจ

เนื้อตัวของพีทพล ขาวเนียนไปทั้งตัวไม่มีสิวแม้แต่เม็ดเดียว กล้ามแขนก็ไม่มีคงเพราะไม่ค่อยได้ออกกำลังกายหนักๆเหมือนชายทั่วๆไป หุ่นก็ดี เอวบาง ขาก็ขาว บุคลิคท่าทางก็สุภาพเรียบร้อย แต่ไม่มีบุคลิคภาพออกไปทางตุ๊ดหรือกะเทยเลย เหมือนผู้ชายเรียบร้อยๆคนหนึ่ง แต่หน้าหวานๆ ที่มองจากด้านข้างตอนนี้ นมชมพูที่นูนขึ้่นเล็กน้อยจากชั้นไขมันธรรมชาติ สะโพกกลมกลึงที่อยู่ภายใต้ผ้าเช็ดตัว ขณะที่กำลังถอดกางเกงในอยู่ 

อินทัช เอามือกดลำแท่งเนื้อของตนเอาไว้ ที่ตอนนี้แข็งไปหมดแล้ว แข็งอย่างที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับผู้ชายมาก่อน 

"ไอ้เพียว ทำไงดีวะ กูอยากเคลมน้องมึงละ"

พีทพลเป็นผู้ชายคนแรกที่ทำให้ อินทัชของขึ้นได้มากขนาดนี้ ชายหนุ่มออกไปสูบบุหรี่ข้างนอกดับอารมณ์หื่น 

​

ไฟในห้องนอนดับลง เหลือเพียงแสงไฟจากไฟรอบๆบ้าน ที่มารดาของเพียวและพีทพล กำชับนักหนา ให้เปิดไฟไว้  แสงไฟนี้เอง ให้ความสว่างเข้ามาในห้องเล็กน้อย ไม่มาก แต่ก็พอมองเห็นเค้าร่างของคนข้างๆกาย 

กลิ่นกายของพีทพล ช่างหอมชวนใจเขาเหลือเกิน อินทัชรู้สึกนอนไม่หลับแน่นอน เพราะเวลาเท่านี้ไม่ใช่เวลานอนของเขา และกำลังรู้สึกต้องการหรือที่เรียกว่าเงี่ยนขึ้นมาอย่างมาก กับน้องชายของเพื่อน

"พี่อินทัช นอนสบายไหมครับ" พีทพลถามขึ้นมา เมื่อเห็นคนข้างๆ นอนหายใจแรง 

"สบายดีครับแต่ ..... พี่ขอถอดเสื้อนอนนะ"

"อ่อ..ได้ครับ"

อินทัชถอดเสื้อออกแล้วมองไปยังคนที่นอนอยู่ข้างๆ แล้วถอนหายใจออกมา

"เป็นเอามากนะมึง"  อินทัชด่าตัวเอง

พีทพล ชำเลืองมองไปยังอินทัชที่ลุกขึ้นมาถอกเสื้อออก เหลือเพียงกางเกงบอลของพี่เพียวตัวเดียวเท่านั้น อินทัชนอนราบลงไป แต่สิ่งที่ไม่ราบคือ สิ่งที่อยู่ในกางเกงของพี่เขา ที่นูนขึ้นมาเด่นชัด

"มีแฟนยังเรา"  อินทัชถามขึ้นมา เมื่อเห็นว่า พีทพลก็ยังไม่ได้นอนเช่นกัน

"ยังไม่มีครับ"

"แล้วชอบใครบ้างหรือเปล่า"

"ไม่มีเลยครับ"

อินทัชยิ้มที่ได้ฟังคำตอบ ทำไมเขาต้องดีใจที่เด็กคนนี้ไม่มีแฟนนะ

"แล้วพี่ละครับ"   พีทพลถามขึ้นมา และก็รู้สึกไม่น่าไปถามเลย

"โสดครับ ... แต่ไม่สดนะ"  อินทัชหัวเราะ ยิ้ม แล้วพลิกตัวตะแคงข้าง มองคนข้างๆ ที่เขิลอายอยู่

อินทัช ยิ่งมองยิ่งอยาก เขาแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว ทำไมเป็นคนแบบนี้่นะ ทำไมถึงได้หื่นแบบนี้ 

"พี่กล้ามใหญ่มากเกินไปไหม พีทพล"  

อินทัชพูดขึ้นมา หาเรื่องคุยกับเขา ไม่ได้เอาก็ไม่เป็นไร แค่คุยก็ยังดี

"พี่หุ่นดีมากครับ ผมมีแต่พุง"

"ไหนๆ ขอจับดูหน่อย"  เข้าทางอินทัชเลย 

พีทพลนอนตัวเกร็งไปหมด เมื่อมืออินทัช สอดไปที่ใต้เสื้อ ลูบจับที่หน้าท้อง เอว ทำเอาซะเด็กหนุ่มขนลุกตั้ง 

"ตัวนุ่มจัง"

อินทัชพูดขึ้นมา จากความรู้สึกของเขา ชายหนุ่มจับไปที่แขน และแก้ม ของพีทพล นุ่มเนียนมาก

"**พี่ขอโทษนะครับ ที่..**"

"ไม่เป็นไรครับ" พิทยิ้ม เมื่ออินทัช ขอโทษ

"**จับของพี่คืนไหม... พี่ให้จับ...**"

​

พีทพลใจเต้น มากๆ หน้าแดงก่ำ และท่าทางเขิลอายแบบนี้แหละเข้าทางอินทัชเลย ชายหนุ่มใช้ลูกเล่น ประสบการณ์ที่มี พูดหลอกล้อ ทำให้พีทพล พยักหน้า ลุกขึ้นมานั่ง

ไฟที่หัวเตียงแสงอ่อนๆ นวลๆ สว่างขึ้นมา

พิท มือสั่น ใจเต้นหวั่นไหว มองไปที่ชายหนุ่มข้างหน้า แตะเข้าที่กล้ามแขน และหน้าอก และกล้ามท้อง และกำลังจะดังมืออกมา แต่ถูกมือของอินทัชดึงมือไปวางลงที่ใต้สะดือ แล้วแช่มือไว้

ธรรมชาติทำให้วัยรุ่น เป็นวัยที่อยากรู้อยากเห็นอยากลอง ข้อนี้อินทัชผ่านมาแล้ว เพราะตัวเขาเองมีประสบการณ์ครั้งแรกสมัยเรียนมอสาม ชายหนุ่มสังเกตุสีหน้าและแววตา

"พีทพล อยากดูไหม พี่ให้ดู"

พีทพล เงียบ ไม่พูด ตอนนี้ตนเองสับสนไปหมด หัวใจเต้นมากๆ หน้าแดงก่ำจนอินทัช เริ่มเข้าใจแล้ว มือที่จับลำทวยไว้ ยังอยู่ที่เดิม ไม่หนีหายไปไหน ยังแช่มือไว้ที่เดิม

อินทัช ค่อยๆดึงกางเกงบอลของตนลงไปที่ปลายเท้า เหลือเพียงกายล้อนจ้อน ชายหนุ่มจับมือของพีทพลให้ไปจับที่แท่งหนุ่มของตน และเอนตัวลงไปนอน ดูว่าพีทพลจะทำอย่างไรต่อไป

พีทพลมองไปยังแท่งหนุ่มขนาด 7.6 นิ้ว ของอินทัช ที่ตอนนี้แข็งตัวอย่างสุดๆ ลำใหญ่ ส่วนหัวบานชัดเจนสีแดงอมชมพู 

ใหญ่มาก

ใหญ่จริงๆ

<div> </div>

​

<div> </div>

​ที่ส่วนหัวของมัน มีน้ำใสๆ ไหลออกมา 

เป็นครั้งแรกที่พีทพล พีระ ได้เห็นอะไรแบบนี้แบบชัดเจน 

ท่าทางงุนงง และตกใจอยู่ มิทันระวังตัว รู้ตัวอีกที ก็ถูกร่างที่เปลือยกาย กอดรัดดึงเข้ามากอด แล้วพลิกตัวทับร่างนี้เข้าไปทันที

อินทัชกดใบหน้าของตนซอกซอนไซส์จูบไปที่ซอกคอ ลากลิ้นไปที่กกหู ในขณะที่มือก็ถอดกางเกงของพีทพล ลงไปที่ปลายเท้า ชายหนุ่มใช้เท้าของตัวเองหนีบและดึงออกไป จมูกปากและลิ้น ไซส์ไปมาหลายรอบ อย่างชื่นใจ ผิวกายหอมๆ นุ่มๆ เนียนๆ ทำให้อินทัชมีความสุขมาก 

ร่างบางดิ้นขลุกขลิกไปมา

"พี่ ปล่อยผม"

นี่เป็นคำพูดสุดท้ายที่อินทัช จะปล่อยให้พีทพล ได้พูด ชายหนุ่มจัดการกดริมฝีปากจูบลงไปทันที บดขยี้ส่งลิ้นเข้าไปควานหาความหวานจากภายในอย่างเชี่ยวชาญ ไม่มีทางที่เด็กคนนี้จะหนีพ้นบทสวาทของตนได้

มือที่ว่าง อินทัชลูบบีบไปที่หน้าอก  บี้ขยี้นมแบนๆ แต่นุ่มที่ผิวน่าประทับใจได้ความรู้สึกอีกแบบหนึ่ง เผลอแปบเดียวเสื้อของพีทพลก็หลุดออกไปพ้นจากศรีษะได้รูปภายในพริบตา

พีทพล พีระ จับไม่ได้ ไล่ไม่ทัน ทำอะไรไม่ถูก ไม่มีแม้แต่โอกาสจะดิ้น จะพูด หรือจะปฏิเสธอะไรทั้งนั้น 

รู้แต่ว่าตอนนี้ มีความสุขกับสิ่งที่อินทัช กำลังทำให้กับตัวเขามากๆ

อินทัชลากลิ้นลงมา จูบไซส์ไปตั้งแต่ซอกคอ เนินอก หน้าท้องแบนราบ ลากลงมาที่พวงไข่ ความรู้สึกต้องการมันบอกให้อินทัชใช้ลิ้นเลีย เป็นครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้ กับผู้ชายด้วยกัน แต่มันก็ให้ความรู้สึกแปลกใหม่เสียวซ่านไม่แพ้กัน ดีไม่ดี จะเสียวและมันส์กว่าด้วยซ้ำ

ท่อนลำของพีทพล ขนาดกำลังน่ารัก สีชมพูอ่อน ปลายเปิดเล็กน้อย แข็งตัวแล้ว อินทัชก้มลงไปดูดเลีย ตวัดลิ้น ทำเหมือนที่สาวๆ เคยทำให้ตน และตนก็ทำให้เด็กหนุ่มคนนี้ เสียวจนครางออกมา 

สีหน้า หน้าตา น้ำเสียง ที่ครางออกมา ทำให้อินทัชเห็นแล้ว อมยิ้ม 

"น่ารักจัง" 

ชายหนุ่มพูดขึ้นมาจากหัวใจของเขา มันมีความสุขมากๆที่ได้เห็นอะไรแบบนี้  

จับร่างขาวๆ พลิกตัวขึ้นมาคร่อมทับตัวเอง แล้วกอดรัดจูบ คลำบีบ คลึงไปทั้งตัว 

"ดูดให้พี่หน่อยสิ"

อินทัช มองไปยังเด็กหนุ่ม ที่ค่อยๆ ยื่นมือมาจับที่แท่งหนุ่มของตน ใบหน้าหวานๆ ปากบางๆ โน้มลงมา อ้าปากอมแท่งหนุ่มขนาดใหญ่เข้าไปในปาก ช้าๆ แผ่วเบา อ่อนโยน ไร้เดียงสา 

ชายหนุ่มแทบคลั่งๆ เมื่อลิ้นนุ่มๆ เลียไปตามท่อนละ ลากลิ้นลงไปที่พวงไข่ ดูดอมเนื้อเหี่ยวๆ เนิ่นนาน แล้วลากลิ้นขึ้นมา ตามลำหนุ่ม ขึ้นมาที่ส่วนหัวบานๆ แล้วอมลงไป พยายามจะเอาเข้าปากให้มากที่สุด อินทัชไม่ไหวแล้ว 

พลิกตัวอีกครั้งขึ้นคร่อมร่างบางๆ มือล้วงเข้าไปที่กระเป๋าเป้ หยิบซองสะท้อนแสง แกะ บีบ เทเจลใสใส ลงในฝ่ามือ ทาลงไปที่ลำควยของตน เน้นบริเวณส่วนหัวจนมันวาวเยิ้ม และทาลงไปที่รูสะโพกของคนที่นอนอยู่

"พี่.. ผมกลัว..ไม่เอาแล้ว"

ชายหนุ่มไม่ฟังแล้ว ยกขาทั้งสองข้างถ่างออก ใช้ขาอีกข้างหนึ่งพาดที่บ่า จ่อแท่งหนุ่มที่ปากถ้ำ แล้วดันเข้าไป เมื่อถูกที่ถูกทาง แท่งหนุ่มของอินทัชก็สามารถเข้าไปได้แต่ไม่สุด มันแน่นไปหมด

"โอ่ยยยย พี่ ผมเจ็บ"

"อดทนหน่อยนะครับ ที่รักของพี่"

คำพูดของอินทัช ทำให้พีทพล พีระ ยอมอดยอมทนตามที่เขาขอร้อง ที่รักของพี่

​อินทัชใช้เวลานานพอสมควร ท่อนหนุ่มของเขาก็สามารถเข้าไปได้ทั้งหมด ทุกอย่างมันคับ มันแน่น มันตอด มันส์สุดๆ แค่ขยับแก่นกายเบาๆ ก็เสียวสุดๆแล้ว 

ชายหนุ่มแช่ไว้สักพัก จึงค่อยๆ โยกเอว เข้าออกช้าๆ เนิบๆ เรื่อยๆ 

จนรู้สึกว่า พืท รับสภาพได้แล้ว 

เอวเทอร์โบของอินทัช ก็เริ่มทำงานทันที

แรงเด้าของอินทัช เร็วและแรงมาก ตามที่เขาต้องการจะให้มันเป็น

....

อินทัชจูบแลกลิ้น สอนลงลิ้นแลกลิ้นตวัดกันและกันให้กับพีทพล ในขณะที่เอวก็สับเด้า ดัง ตับ ตับ ตับ 

ชายหนุ่มครางซีดซ้าดออกมาอย่างสุดเสียว

ขยับเอว ส่งบั้นท้ายถอนแก่นกายจนเกือบสุดแล้วดันเข้าไปเต็มแรง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดัง ตับ

“โอ้ยยยย”

พีทพลจับไปที่หัวไหล่ของอินทัช บีบกำแน่น เมื่อถูกแก่นกายดันเข้ามา. เข้าออกอยู่เรื่อยๆ เนิบๆ ช้าๆ

ตับ ตับ ตับ.

“ซี้ด.. อ้าซ์ มันส์โว้ย มันส์กว่าเอาหญิงอีก”

สีหน้าของเด็กหนุ่มเริ่มเปลี่ยนไป เอวแข็งแรง จึงเริ่มเด้าให้ฉับไว ความเร็วระดับกลาง.

ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ

“โอ่ะ โอ้ะ โอ้ย โอ้ยยยยย”

เสียงที่ร้องออกมา ยิ่งเพิ่มพลังความกระหายให้มากขึ้นกว่าเดิม

ขาทั้งสองข้างพาดที่บ่าแล้วดันตัวไปข้างหน้าจนสะโพกลอยสูงมากทำหน้าเหมือนกำลังยึดพื้นช่วงเองขยับเด้าเข้าออกขึ้นลงอย่างสบายตัว เสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงครางดังลั่นบ้าน อย่างที่ไม่กลัวว่าใครจะได้ยิน

เหงื่อของภาคภพไหลออกมา เช่นเดียวกับกันตพัฒน์ แม้ความเจ็บจะบันเทา แต่ความจุก แน่น คับ ยังคงมีอยู่

ภาคภพถอนแก่นกายออก แล้วก้มไปดูผลงานของตน แล้วก็ยิ้มชอบใจ

จับร่างขาวๆ นอนคว่ำ ยกสะโพกขึ้นมา จ่อแก่นกายที่ปากโพรงดันเข้าไปทันที

“โอ้ยยยย”

ยิ่งร้อง ยิ่งมันส์ ยิ่งคราง ยิ่งเสียว.

แต่ละจังหวะ แต่ละที่ ที่อินทัชส่งความเป็นตัวเขาเข้ามาหนักๆทั้งนั้นเลย

พีทพลไม่รู้ว่าตัวเองถูกปรับเปลี่ยนท่าทางไปกี่ท่า แต่ละท่าล้วนแต่ทำให้ตนเสียว และเสียเหงื่อมาก

อินทัช ย้อนกลับมาที่ท่าทางเดิมๆ จับจาถ่างให้มากที่สุด แล้วอัดแท่งหนุ่มเข้าไป ซอยเอวเด้าเข้าออกอย่างรวดเร็ว ครางออกมาเป็นจังหวะ

"เสียวจังเลย"

 ร่างแข็งแรง ขยับเอวเข้าออกเร็วขึ้นๆ เร็วมากๆ ก่อนจะเกร็งไปทั้งตัวแล้วอัดลงไปครั้งสุดท้าย ครางออกมาอย่างเสียว

"อ้า.. เอื้ออ อ้า"

เพลงรัก กามรมย์ของอินทัช และพีทพล บรรเลงต่อหลังจากพักหายเหนื่อย 

และนักแสดงนำทั้งสองก็สู้ตาย ช่วยกันแสดงบทรักพิศวาสได้อย่างเข้าถึงอารมณ์

************************

พีทพล ลืมตาขึ้นมาอีกทีในเวลาสิบโมงเช้า  อินทัชก็ไม่อยู่บ้านแล้ว เขาไปแล้ว

เขากลับไปแล้ว ????

เด็กหนุ่มใจหาย ใจเสีย เสียใจ เสียใจที่เขาจากไปแล้ว 

ก็เขาจะมานอนแค่วันเดียวนิ คืนเดียวเท่านั้น 

“ความคิดถึง” คิดถึงเค้าทุรนทุรายและทรมานไม่ใช่เล่น พอคิดถึงใครคนนั้นแล้ว ก็อยากเจอ อยากใกล้ชิด 

พีทพลลุกขึ้นมา ตามเนื้อตามตัวปวดเมื่อยไปหมด บริเวณใจกลางสะโพกเจ็บมาก แต่ก็ยังพอเดินไหว  เดินออกไปข้างนอกก็พบพี่อินทัชกำลังทำกับข้าวอยู่

"ผมนึกว่าพี่ไปแล้ว"  พีทพล ยิ้มขึ้นมาอย่างดีใจ

"ไปอาบน้ำสิ เดี่ยวพี่พาไปเที่ยว ... อ่อๆ พี่เปลี่ยนใจละ พรุ่งนี้ค่อยกลับ"

พีทพลยิ้มดีใจ ทำไมนะ ทำไม คนคนนี้ทำเขาเจ็บแทบตาย แต่ก็ดีใจ ที่เขาทำกับเราแค่คนเดียว 

"ครับ"

จุดเริ่มต้นของความรัก

...ความสัมพันธ์ในทุกๆความสัมพันธ์       

ล้วนมี"จุดเริ่มต้น" ซึ่งอาจจะมีความแตกต่าง           

กันไปตามสถานการณ์ของแต่ละบุคคล...

บางคน เริ่มต้นจากคนแปลกหน้า.. 

บางคน เริ่มต้นจากคนรู้จัก.. บางคน 

เริ่มต้นจากคำว่าเพื่อน.. บางคน 

เริ่มต้นจากคำว่าพี่น้อง..                 

แล้วจุดเริ่มต้นของความรัก

มันเกิดขึ้นตอนไหนกันล่ะ?

ไม่มีใครรู้หรอก รู้แต่ว่า ตอนนี้ พีทพล หลงรัก เพื่อนของพี่ชายไปแล้ว

​

​

​